Omdat ook dit jaar een open C veld was toegevoegd aan de Novembervieren besloten Ali, Liselot, Filipe en ik onder de bezielende coaching van Bert begin oktober deze uitdaging aan te gaan. Ali, Liselot en ik enthousiast uit de regiowedstrijdcompetitie gekomen en Filipe toe aan een roei-uitdaging op Neerlands wateren.


Al snel hadden we een strak trainingsschema opgesteld bestaande uit roeien, ergo-meteren en outdoortraining. De aanloop naar 6 november voorspelde veel goeds, het bleef zacht weer en het water lag er steeds als een spiegeltje bij. Afgaande op de tijden van vorig jaar moesten we laag 18 minuten roeien om in aanmerking voor blik te komen. Na de eerste training bleek dit geen utopie, met noeste arbeid moesten we hier in de buurt kunnen komen. Er werd serieus getraind, Meghan deed tijdens de ergo-meter training ook fanatiek mee, en er werd ook heel wat afgelachen. We hadden er zin in!

Zondag 6 november was qua weer onvergelijkbaar met de weken ervoor. Het was nat, er stond een stevig (mee)windje en de temperatuur lag rond de 12 graden. Welkom in Nederland!
Desondanks bleven we optimistisch, ook toen we een uur lang moesten wachten achter de start. Wat heen en weer geinen met de andere ploegen (over sponsen en stroopwafels) en wat gestoei met de vissers (ze hadden ook een wedstrijd) maakte dat het uur toch omvloog.

En toen mochten we oproeien.
Onze doorgaande start verliep vlekkeloos. Bij de start zaten we al op vol tempo en daar gingen we de achtervolging op de voor ons liggende Willem 3 boot inzetten. Nog ruim voor de Rozenoord lagen we langszij en het volgende moment waren we er voorbij! Dit gaf ons vleugels.

Door naar de volgende boot. De C4 van de Hoop was het volgende slachtoffer.

Ons belangrijkste doel was de C4 van ZVV, maar deze vier mannen waren van een andere orde. Ondanks dat RIC achter ons ook inmiddels niet meer in zicht was, raakten we niet dichter bij ZVV.
Wel nog bij 2 gladde boten van het veld voor ons, waarvan we de laatste net na de Berlagebrug passeerden.

De laatste 50 halen naar de finish hadden we nog een restje over en persten we alle kracht uit ons lijf om de boot voort te stuwen.
Finish! Blij met onze prestatie, maar nog geen idee van tijd en plaats roeiden we ontspannen terug naar Poseidon. Daar wist Turan ons te vertellen dat we 2e waren geworden, in een tijd van 17.07.4. ZVV had ons verslagen, maar wat waren we trots op deze tijd! Dit hadden we toch in minder dan 4 weken gefikst!

Dank aan iedereen die ons heeft aangemoedigd en op naar het volgende avontuur.
Saskia